Գիրք աղօթից որ կոչի Աստուածաղերս
Կ. Պոլիս, տպարան Աբրահամ Թրակացու, 1742-1744
270 զարդափակ էջ, 7 փորագրապատկեր, հիշատակարան ունի, գրաբար
Գիրք աղօթից որ կոչի Աստուածաղերս
Սանկտ-Պետերբուրգ, տպագր. Գրիգոր Խալդարյանցի, 1786
279 զարդափակ էջ, 1 փորագրապատկեր, հիշատակարան ունի, գրաբար
Գիրք աղօթից որ կոչի Աստուածաղերս
Նոր Նախիջևան, տպարան Ս. Խաչ վանքի, 1792
238 զարդափակ էջ, 1 ներդիր պատկեր, հիշատակարան ունի, գրաբար
ՂԱԶԱՐ ՋԱՀԿԵՑԻ
Գիրք աղօթից որ կոչի Աստուածաղերս
Նոր Նախիջևան, տպարան Ս. Խաչ վանքի, 1793
240 զարդափակ էջ, 1 ներդիր պատկեր, հիշատակարան ունի, գրաբար
Հեղինակն աղոթագրքի առաջաբանում խոսում է աղոթքի կարևորության, դրա ճշմարիտ կերպերի և բարերար ազդեցությունների մասին: Նա իր խոսքը հիմնավորում է սուրբգրային մեջբերումներով:
Աղոթագիրքն սկսվում է սատանայից մշտահրաժարման և ուղղափառ հավատքի խոստովանության տեքստերով, որոնց հաջորդում են Դավթի սաղմոսներից մի քանիսը, Մանասե արքայի աղոթքը («Տէր ամենակալ»), ժամագրքից հատվածներ, Սբ. Գրիգոր Նարեկացու մի քանի աղոթքները, որոշ շարականներ, Սբ. Ներսես Շնորհալի հայրապետի «Հաւատով խոստովանիմ» աղոթքը, և այլն:
Յուրաքանչյուր աղոթքի սկսվածքն է՝ «Աղօթք աստուածաղերս եւ մշտամատոյց…»: Այստեղից էլ գիրքը ձեռք է բերել «Աստուածաղերս» անվանումը («Գիրք աղօթից որ կոչի Աստուածաղերս»), որ նշանակում է՝ «Աստծուն ուղղված աղերսներով լի»:
«Աստուածաղերս»-ն ունեցել է ընդհանուր առմամբ 4 հրատարակություններ՝ Կոստանդնուպոլսում, Սանկտ-Պետերբուրգում և Նոր Նախիջևանում: